Ang Kabastusan ng mga Filipino ni Isagani Cruz: Ang Pagsusuri

Bakit nga ba pag babae ang tingin sa amin ay isang mahinang klase ng tao? Na hindi kaya ang nagagawa ng mga lalaki? Okay, sige pagbibigyan ko kayo kung pisikalan ang usapana ngunit kung ilalagay mo yung ideyang ito sa konsepto ng pagiging matagumpay sa iba't ibang larangan.

Nagsimula kasi ang ganitong kultura noong unang panahon noong inalisan ng karapatan ang mga babae na magaral ng mga bagay na patungkol sa siyensya, matematika at iba pa. Ang mga babae noong unang panahon ay nagaaral kung paano gumawa ng mga gawing pang bahay.

Bakit kapag babae ang nagkakaroon ng magagandang pangalan ay sobra sobra ang pagkilala sa tao? "First Female President", "The only woman..." yung ganun? Ganun nga ba talaga yung hanga ng mga tao kung babae yung nakakuha ng isang titulo? Hindi naman dahil babae eh hindi na agad magaling, matalino at aasenso. Ganyan tayong mga Pilipino, mas inilalagay pa nating ang pride sa mga lalaki kaya tuloy hindi lang ito masama para sa isang babae ngunit nakakatanggap din pressure ang mga lalaki.

"Babae ka lang.. Lalaki siya."

Nakakairitang pakinggan. Nakakainis isipin

Isa pang napagusapan sa klase ang tungkol sa victim-blaming na isang mainit na isyu ngayon sa bansa. Isa ako sa mga biktima ng cat-calling sa bansa. Isang maliit na gawain para sa mga lalaki ngunit ito ay isang seryosong usapin para sa mga babae. Kapag na cat-call ka, nakakaasar, nakakairita, nakakatakot, nakakakaba at nakakadisturb. Pakiramdam naming mga babae ay hindi ako ligtas sa parte ng lugar na iyon dahil alam namin na may nakatingin o pinapanood nila kami.

Nakakaasar rin isipin na binibigay sa aming mga babae ang pagiging mali. Eh ano naman kung ganito ang suot ko? Eh ano naman kung maikli ang suot kong pangibaba?

Ito ang hirap sa ating bansa na kahit mismong ang presidente natin ay may galit sa mga babae. Isang beses, nagpromote siya na mangrape at sagot naman daw niya ito. Isang nakakaistorbong ideya ang sinabi niya. So ano? Ligtas pa ba dito sa bansang ito?